سایه ات هم به زمان هم به زمین سنگین بود

هرچه گفتند دروغ است حقیقت این بود

پیله ات باور پروانه شدن را نگرفت

راستی قسمت پرواز شدن شیرین بود ؟

دل تو اهل کجا بود که در حال دعا

هرچه می خواستی از عرش خدا آمین بود

بی تو از عشق نوشتیم و نمی دانستیم

خدمت عشق سراپا پر از توهین بود

کمتر از اینکه منم ، بیشتر از آنکه تویی

دل من با تو و بی بودن تو غمگین است

در تو پرواز شدن باور این قوم نبود

که پس از مرگ تو گفتند دلیلش مین بود.

عارف شعبانی-کتاب شعر مقاومت و حماسه(اشک انار)