هوالشهید"*

داشتم با هاش حرف میزدم" سرش رو انداخته بود پائین و گوش میکرد از شدت ناراحتی هر چند دقیقیه سری تکون می داد.تازه از جنوب و تفحص برگشته بود بهش گفتم فریاد از دل من کم اوردم تو میری جنوب با شهدا کیف می کنی اصلا همین که میری و تو سوله ی تخریب دوکوهه ام میشینی کلی سبک میشی...این چه وضعیه؟ بابا ... خسته شدم نمی دونم چیکار کنم به هرکی هرچی میگم میگه عقلش کمه یا میگه از این خواستش منظوری داره یا میگه...

کمی بعد که حرفای من داشت نفسای آخرش رو میزد---چشم انداخت توچشمم نگاهی کرد با غم و لی همیشه میخندیدومیخندیدومیخندیدو...پاشد رفت بهش گفتم مشتی کجا؟ گفت فردا بهت می گم.

فردا شد!!! رفتم پیشش می گفت تو عملیات ها که شهادت جلوی چشمای بچه ها بود یعنی برگشتی توکارشون نبود میرفتن تو دل دشمن و اصلا به برگشت فکر نمی کردند گفت همینجوری بورو تو دل مشکل گفتم حاجی من کجا و شهدا کجا میگفت : این چه حرفیه؟! ---- بچه ها تو جنگ از سه موج مختلف اروند با سه تا ذکر یا زهرا رد شدن اونوقت تو...-گفت می خوایی از معبر خطرناک مین دنیا به راحتی رد بشی؟گفتم با کمال میل...گفت:

قلبت رو بده دست شهدا دقیقا جاپای شهدا بزارببین تاثیرش رو...