گزارشی از بیمارستان جانبازان اعصاب و روان سعادت‌آباد

میان کسانی که برای این مردم "موجی" شدند

خیلی‌ها چشم، دست یا پایشان را در جبهه جا گذاشتند و ما نفس‌شان شدیم، چشم‌شان شدیم، دست و پایشان شدیم، اما سرنوشت ساکنان این بیمارستان به هیچ کدام از هم‌رزمانشان شبیه نشد، ساکنان این خانه تا همیشه در جنگ ماندند...

درج در ادامه راه

ادامه نوشته

رفتند ولی .....

رفتند عاشقان خدا از دیار ما
از حد خود گذشت غم بی شمار ما
دل هایمان به همره این کاروان برفت
در ره بماند دیده امیدوار ما
یک عده یافتند مقصد و مقصود خویش
واحسرتا به سر نرسید انتظار ما
عمری پی وصال دویدیم و عاقبت
اندر فراق سوخت دل داغدار ما
یاران زقید و بند علایق رها شدند
ماندیم و خاطرات کهن در کنار ما
افسوس روزگار شهادت به سر رسید
سوز و گداز و آه و فغان شد نثار ما
دیگر تمام قافله ها کوچ کرده اند
برجای مانده است تن زخمدار ما

                                    " صمد قاسم پور"