ای  قلم  از   قدرتی   غالب  بگو          از   علی  بن   ابی   طالب   بگو

از علی مرد  سیاست  مرد  دین          از    علی   تنهاترین   مرد   زمین

چون شبیه  او  نباشد  هیچکس           از  علی  باید  سخن گفت و بس

در گلوی  شیعه  است  فریاد  آر           غربت   مولا   علی   را   یاد    آر

این  حقیقت  از ازل باشد عجیب           هرکه می گردد علی باشد غریب

غربت مولا علی ارث علی  است           آه  دنیا  این  سزاوار ولی است؟

رهبری   کامل   و  لایق  بود   او            بهترین   قرآن   ناطق    بود    او

 عمر و عاص  از  کید جوید برتری           آه  و   واویلا  ز    جهل   اشعری

رنج  از  دست  خوارج بس  کشید          تیغ  بر  روی  علی  ناکس کشید

در  خوارج   او   نفاقی   دیده  بود          در    سقیفه   اتفاقی   دیده   بود

هر که  راه  کید  و  کین را باز کرد          ضربه  بر  اسلام    را   آغاز   کرد

شب  ز  مسجد  بر سر چاه آمدیم         زان علی  تا  این  علی راه  آمدیم

                                  استخوانی در گلو داریم ما

                                   کربلا را پیش رو داریم ما

شکرلله  شیعه ای  نامی شدیم           اهل   جمهوری   اسلامی  شدیم

انحراف     افتاد     آخر      اتفاق            زیر  و   رو    کردیم   جریان    نفاق

جنگ شد پروانه گشتیم سوختیم          از  خمینی  درس  عشق  آموختیم

بعد   از   آن   پیر   جمارانی  خود           با   چراغ    چشم     بارانی    خود

راه   حق  را    جملگی   دریافتیم           حضرت   سید    علی   را   یافتیم

بیعتی کردیم که این عین علی است       حضرت   سید علی  روح  خداست

عده ای  از  همرهان جاهل شدند          در   حمایت   از  علی  کاهل شدند

ای  خوارج   که   زمولا   خسته اید       یادتان  رفته است  پیمان  بسته اید

غم  برای  نان  و عنوان می خورید       رنج   آب   و  غصه  نان   می خورید

پشت  بر   ایمان  و  مولا  کرده اید       از   شهیدان   شرم   آیا    کرده اید

فتنه ها یک یک به نوعی ساز شد       پای  نا  اهلان  به   خلوت   باز  شد

کف  زدن  دور  است  از  اهل نیاز        مردم  ما    اهل   دین اند   و   نماز

سفره     تشکیک   راه    انداختید       روز  و   شب صدها سقیفه ساختید

                                   ملت ایران فراز و شیب دید

                                از قلم بیش از تفنگ آسیب دید

با  مدد  از   عشق بی  دلواپسی       چون علی باشد چه حاجت بر کسی

رهبر  دنیا  و  دین  و  مردم  است       قلب  مشهد  قبله  شهر   قم  است

روح ایمان را حقیقت چون ولی است   شارع  اسلام  من  سیدعلی  است

در   نماز   و  در  نیایش  آه   کرد         چون  علی  سر  در  هزاران  چاه کرد

راز   مظلومیت  او  منجلی است        این  علی  آیینه  دار  آن  علی  است

                          دست اگر نازد به سوی ذوالفقار

                              امتی دارد سراسر سر بدار

فتنه  را تا کی تحمل می کنند؟               در   شهادت   باز  هم گل  می کنند

کید   داخل   کفر  خارج را  ببین               رونق    کار     خوارج      را     ببین

عاشقان  از  درد  دین غوغا کنید              هان  مبادا    پشت  بر   مولا   کنید

وقت حمله سوی مکر دیگری است           بچه  های  جبهه  بدر  دیگری است

یاد    می آرید    آن    میدان    مین          بچه های   جبهه   در   فتح المبین

وقت  خنثی  گشتن  است آنی دگر         بچه های   جبهه    میدانی    دگر

تا   که   گردد   فتنه   و   آشوب   کم       بچه ها   باشید  با  هم هم قسم

ختم   حرفم   این   و  باقی  والسلام       بچه های    جبهه    فرزند     امام

                                  نایب مهدی ولی دارند و بس

                                در جهان سید علی دارند و بس